LEERTHERAPIE 

Uitgangspunt van leertherapie is dat je jezelf goed leert kennen, zodat je in je eigen therapieën goed onderscheid kunt maken wat van jou is en wat van de ander. Daarnaast is het belangrijk om te ervaren hoe kwetsbaar het kan voelen in therapie te zijn, en wat wij dagelijks van onze patiënten vragen. Leertherapie is voor mij een coproductie: ik benoem welke interventies ik gebruik en waarom, je hebt uiteraard inspraak in welke doelen je wil behalen en hoe we die gaan bereiken, maar ik zal je ook opties voorleggen van de verschillende mogelijkheden. Voelen wat het verschil in effect is tussen bv. een cognitieve interventie of exposure of een experiëntiële techniek uit de schematherapie, kan uiterst waardevol zijn in je eigen klinische praktijk. 

Leertherapie is een psychotherapie die onderdeel vormt van het leerproces tot psychiater, klinisch psycholoog en/of psychotherapeut. Psychiaters, klinisch psychologen en psychotherapeuten komen vaak in complexe interacties terecht. Leertherapie kan ertoe bijdragen om tegenoverdracht te leren benutten en moeilijke therapeutische relaties te hanteren. Leertherapie stelt zich de volgende punten ten doel:

1. Ervaring opdoen in de positie van de cliënt;
2. Trainen en ontwikkelen van reflectief vermogen en introspectie, empathisch zijn; 
3. Ontdekken van en werken aan eigen blinde vlekken (grenzen en beperkingen van eigen psychisch functioneren exploreren en zo mogelijk verruimen); 
4. Ervaring van de leertherapeut als rolmodel; 
5. Emotionele steun van de leertherapeut bij het in opleiding zijn van de leercliënt; 
6. Aan den lijve ervaren wat de effecten zijn van psychotherapie; 
7. Hanteren van de therapeutische relatie; 
8. Zicht krijgen op overdrachts- en tegenoverdrachtsverschijnselen.